In 1959 werd er in dezelfde stratigrafische laag nog een gelijkaardig
beentje ontdekt. Lange tijd werd er niet over geschreven en er bestaan nog
veel vragen rond.
Waarschijnlijk is het ook een werktuig. Maar dan is het wel een onvolledig,
want er is geen kwarts bewaard.
Jean de Heinzelin heeft dit tweede beentje bestudeerd, maar publiceerde zijn bevindingen niet. Hij telde 90 inkepingen, waarbij hij, naargelang hun lengte, het onderscheid maakte tussen ‘belangrijk’ en ‘onbelangrijk’. Zijn observaties deden de Heinzelin vermoeden dat er in Ishango een talstelsel op basis van 6 en 10 gebruikt werd.
Klik op het 3D-knopje en bekijk het stokje uit elke hoek.